Ogniskowe łysienie w okolicy ciemieniowej u dorosłych kobiet — ocena przydatności trichoskopii w postawieniu właściwego rozpoznania

Autor

  • Dominik Mikiel Oddział Chorób Skóry, Szpital Wojewódzki w Poznaniu, Polska
  • Adriana Polańska Zakład Dermatologii i Wenerologii, Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, Polska
  • Aleksandra Dańczak‑Pazdrowska Klinika Dermatologii, Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, Polska
  • Ryszard Żaba Zakład Dermatologii i Wenerologii, Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, Polska
  • Zygmunt Adamski Klinika Dermatologii, Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, Polska

DOI:

https://doi.org/10.20883/jofa.33

Słowa kluczowe:

trichoskopia, ultyrasonografia skóry, HF-USG, łysienie

Abstrakt

Wstęp. Ogniskowe łysienie w okolicy ciemieniowej to jeden z typów wypadania włosów jakie można spotkać w praktyce dermatologicznej. Trichoskopia to nieinwazyjna i łatwo dostępna metoda diagnostyczna, która znajduje szerokie zastosowanie w chorobach skóry owłosionej głowy.
Cel. Celem prezentowanego badania była ocena przydatności trichoskopii w nieinwazyjnej diagnostyce ogniskowego wypadania włosów
u dorosłych kobiet.
Materiał oraz Metody. Do badania włączono 40 dorosłych kobiet. Grupę badaną stanowiło 30 osób, w tym 10 chorych na łysienie plackowate (AA), 10 chorych na przewlekłą, skórną postać tocznia rumieniowatego (DLE) oraz 10 na klasyczną postać liszaja płaskiego mieszkowego (LPP). Grupę kontrolną stanowiło 10 zdrowych ochotniczek. Oceniano 4 grupy struktur obserwowanych w badaniu trichoskopowym: ujścia mieszków włosowych, łodygi włosów, naczynia oraz skórę okolicy okołomieszkowej oraz międzymieszkowej.
Wyniki. W grupie pacjentek z AA najczęściej obserwowano: żółte kropki 100% (10/10), włosy ułamane 90% (9/10) oraz włosy przypominające budową wykrzykniki 90% (9/10). Pacjentki chore na DLE najczęściej prezentowały białe/białoróżowe bezstrukturalne obszary oraz wyraźne złuszczanie międzymieszkowe, odpowiednio w 100% (10/10) i 90% (9/10) przypadków. Natomiast, w grupie chorych na LPP najczęściej stwierdzano: wyraźne złuszczanie okołomieszkowe 100% (10/10) oraz linijne, nieznacznie rozgałęzione naczynia ułożone koncentrycznie wokół ujść mieszków włosowych 100% (10/10).
Wnioski. Triochoskopia jako nieinwazyjna metoda diagnostyczna może być pomocna w różnicowaniu łysienia niebliznowaciejącego i bliznowaciejącego w okolicy ciemieniowej u kobiet. Ponadto, występują pewne cechy trichoskopowe typowe dla AA, DLE jak i dla LPP, które pozwalają na różnicowanie i ułatwiają rozpoznawanie tych jednostek chorobowych.

Pobrania

Statystyki pobrań niedostępne.

Biogram autora

  • Adriana Polańska - Zakład Dermatologii i Wenerologii, Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, Polska

    Assoc. Prof. Adriana Polańska, MDPhD, Department of Dermatology and Venerology UMP, adriana-polanska@wp.pl

Bibliografia

Sharma VK, Dawn G, Kumar B. Profile of alopecia areata in Northern India. Int J Dermatol 1996;35:22–27.

Tan E, Tay YK, Goh CL, Chin Giam Y. The pattern and profile of alopecia areata in Singapore–a study of 219 Asians. Int J Dermatol 2002; 41:748–753.

Tan E, Martinka M, Ball N, Shapiro J. Primary cicatricial alopecias: clinicopathology of 112 cases. J Am Acad Dermatol. 2004;50:25–32.

Whiting DA. Cicatricial alopecia: clinico‑pathological findings and treatment. Clin Dermatol. 2001;19:211–225.

Trachsler S, Trueb RM. Value of direct immunofluorescence for differential diagnosis of cicatricial alopecia. Dermatology. 2005;211:

–102.

Torres F, Tosti A, Misciali C, Lorenzi S. Trichoscopy as a clue to the diagnosis of scalp sarcoidosis. Int J Dermatol. 2011;50:358–361.

Borgia F, Giuffrida R, Lentini M, Palazzo R, CANNAVò SP. Follicular mucinosis with diffuse scalp alopecia treated with narrow‑band UVB phototherapy: the role of trichoscopy in monitoring therapeutic outcomes. G Ital Dermatol Venereol. 2016;151:212–215.

Ravaioli GM, Starace M, Alessandrini AM, et al. Trichoscopy of Scalp Metastases. Int J Trichol. 2019;11:86–87.

Castelo‑Soccio L. Diagnosis and management of alopecia in children. Pediatr Clin North Am. 2014;61:427–442.

Olszewska M, Rudnicka L, Rakowska A, Kowalska‑Oledzka E, Slowinska M. Trichoscopy. Arch Dermatol. 2008;144:1007.

Jain N, Doshi B, Khopkar U. Trichoscopy in alopecias: diagnosis simplified. Int J Trichol. 2013;5:170–178.

Thakur BK, Verma S, Raphael V. Clinical, Trichoscopic and Histopathological Features of Primary Cicatricial Alopecias: A Retrospective Observational Study at a Tertiary Care Centre of North East India. Int J Trichology. 2015;7:107–112.

Karadag Köse Ö, Güleç AT. Evaluation of a Handheld Dermatoscope in Clinical Diagnosis of Primary Cicatricial Alopecias. Dermatol Ther (Heidelb). 2019;9:525–535.

Ross EK, Vincenzi C, Tosti A. Videodermoscopy in the evaluation of hair and scalp disorders. J Am Acad Dermatol. 2006;55(5):799–806.

Waśkiel A, Rakowska A, Sikora M, Olszewska M & Rudnicka L. Trichoscopy of alopecia areata: An update. The Journal of Dermatology. 2018;45:692-700.

Inui S, Nakajima T, Nakagawa K, Itami S. Clinical significance of dermoscopy in alopecia areata: analysis of 300 cases. Int J Dermatol. 2008;47:688–693.

Mathur M, Acharya P. Trichoscopy of primary cicatricial alopecias: an updated review. J Eur Acad Dermatol Venereol. 2020;34:473–484.

Duque‑Estrada B, Tamler C, Sodre CT, Barcaui CB, Pereira FB. Dermoscopy patterns of cicatricial alopecia resulting from discoid lupus erythematosus and lichen planopilaris. An Bras Dermatol 2010;85: 179–183.

Rakowska A, Slowinska M, Kowalska‑Oledzka E et al. Trichoscopy of cicatricial alopecia. J Drugs Dermatol 2012;11:753–758.

Abedini R, Kamyab Hesari K, Daneshpazhooh M, Ansari MS, Tohidinik HR, Ansari M. Validity of trichoscopy in the diagnosis of primary cicatricial alopecias. Int J Dermatol 2016;55:1106–1114.

Lanuti E, Miteva M, Romanelli P, Tosti A. Trichoscopy and histopathology of follicular keratotic plugs in scalp discoid lupus erythematosus. Int J Trichol 2012;4:36–38.

Miteva M, Tosti A. Dermoscopy guided scalp biopsy in cicatricial alopecia. J Eur Acad Dermatol Venereol 2013;27:1299–1303.

Nikam VV, Mehta HH. A nonrandomized study of trichoscopy patterns using nonpolarized (contact) and polarized (noncontact) dermatoscopy in hair and shaft disorders. Int J Trichol 2014;6:54–62.

Ramos‑e‑Silva M, Pirmez R. Red face revisited: disorders of hair growth and the pilosebaceous unit. Clin Dermatol 2014;32:784–799.

Chiramel M, Sharma V, Khandpur S, Sreenivas V. Relevance of trichoscopy in the differential diagnosis of alopecia: a cross‑sectional study from North India. Indian J Dermatol Venereol Leprol 2016;82:

–658.

Tosti A, Torres F, Misciali C et al. Follicular red dots: a novel dermoscopic pattern observed in scalp discoid lupus erythematosus. Arch Dermatol 2009;145:1406–1409.

Güngör Ş, Topal IO, Göncü EK. Dermoscopic patterns in active and regressive lichen planus and lichen planus variants: a morphological study. Dermatol Pract Concept. 2015;5:45–53.

Lacarrubba F, Dall’ Oglio F, Rita Nasca M, Micali G. Videodermatoscopy enhances diagnostic capability in some forms of hair loss. Am J Clin Dermatol. 2004;5:205–208.

Inui S, Nakajima T, Nakagawa K, Itami S. Clinical significance of dermoscopy in alopecia areata: analysis of 300 cases. Int J Dermatol 2008;47:688–693.

Rudnicka L, Olszewska M, Rakowska A. Atlas of Trichoscopy: Dermoscopy in Hair and Scalp Disease. London: Springer: 2012.

Opublikowane

2020-12-31

Numer

Dział

Review papers with case study

Jak cytować

1.
Ogniskowe łysienie w okolicy ciemieniowej u dorosłych kobiet — ocena przydatności trichoskopii w postawieniu właściwego rozpoznania. JoFA [Internet]. 2020 Dec. 31 [cited 2024 Nov. 19];3(2):86-9. Available from: https://jofa.ump.edu.pl/index.php/jofa/article/view/33